Jest rok 1918. Do małego garnizonu, gdzieś na węgierskiej prowincji, przybywa nowy zastępca dowódcy - porucznik von Nogay. To typ fanatyka i sadystycznego służbisty. Jego zadaniem jest przekształcenie wielonarodowościowej zbieraniny dekowników w zdyscyplinowane wojsko cesarsko-królewskie. Szczególną uwagę zwraca na pięciu zawadiaków: Polaka, Czecha, Żyda, Węgra i Włocha, którzy przygotowują plan ucieczki.
W ubogiej chatce na skraju małej wioski mieszka wdowa z córką Małgorzatą. Dziewczyna ma siedemnaście lat i jest bardzo piękna. Pewnego upalnego, majowego dnia, gdy Małgorzata kąpie się nago w jeziorze, zaczyna się jej wydawać, że ktoś ją podgląda z pobliskich krzaków. Niebawem na polu nieopodal pastwiska pojawia się tajemnicza postać. Jest to malarz, który rozkłada na wzgórzu sztalugi. Zawiera znajomość z Małgorzatą, która wkrótce zostaje jego kochanką.
W okupowanej przez nazistów Warszawie śledczy próbuje rozwikłać zagadkę tajemniczego morderstwa żony prominentnego adwokata.
